„Kochani!
Bardzo chcę Wam podziękować za modlitwę. Jej owoc był tak bardzo widoczny, że gdy świadczyłam przed młodymi o tym, ze Wasza modlitwa była dla mnie ogromną pomocą to moi przyjaciele, którzy mnie znają potrzebowali spontanicznie zaswiadczyć potwierdzając jak bardzo widzieli różnicę we mnie, jak zaskakująco wolna, uwolniona jestem, nawet ta osoba o której wam pisałam, z którą relacja była bardzo trudna zaświadczyła że doświadczyła zmiany. A mówiłam to świadectwo głosząc konferencję o znalezieniu swojego miejsca służby w Kościele, mówiąc młodym że „powołanie jest wtedy gdy moja największa radość spotyka się z czyjąś największą nędzą”.
W pierwszym dniu naszych rekolekcji czyli 02.07 prowadziliśmy modlitwę uwielbienia. Prowadziłam ją razem z tą osobą wobec której miałam ten mur w sercu. Pod koniec podeszła do nas 12-latka z obrazem i słowami, że „to już się zakończyło i ze teraz możemy odpocząć” … zrozumieliśmy że to dotyczy też tej naszej relacji, która w tym roku przechodziła przez trudną próbę i choć wydawało się niemożliwym żebyśmy znów się pokochali to w tym momencie to nastąpiło… nie tylko trud ustąpił na tyle byśmy mogli współpracować, ale my znów się pokochaliśmy braterską miłością. Mur został skruszony.
Doświadczyłam jak wielką moc ma wasze wstawiennictwo, Jezus udzielił Wam pięknego daru swojej mocy. Dziękuję Wam za waszą służebną miłość.
Chcę jeszcze dodać, że zobaczyłam wasze zdjęcie na FB i pomyślałam z ogromną radością, wdzięcznością i miłością „o to oni się za mnie modlą”. Jesteście piękni!
Pozdrawiam i błogosławię +
– Basia -„
